Wetswijziging Ziektewet/WGA

Het doel van de wetswijziging en de modernisering Ziektewet (invoering BeZaVa) is om de WIA instroom te beperken. Bij werknemers met een tijdelijk dienstverband, die ziek uit dienst zijn gegaan en geen werkgever meer hebben, is het langdurig ziekteverzuim en daarmee de instroom in de WIA namelijk nog steeds te hoog.

Het huidige beleid (meer verantwoordelijkheid voor werkgevers om ziekteverzuim en instroom in de WGA terug te dringen), heeft tot op heden vooral impact gehad op werknemers met een vast dienstverband. Daar komt dus verandering in.

Wat betekent dit voor uw organisatie?

Ziektewet

Grote en middelgrote werkgevers betalen niet langer een vaste sectorpremie als werknemers in de Ziektewet belanden, maar krijgen te maken met een gedifferentieerde Ziektewetpremie. De hoogte van deze premie is afhankelijk van het aantal (ex-)werknemers dat in de Ziektewet belandt (en de gerelateerde Ziektewetschadelast).

  • Voor kleine werkgevers (<10 maal de gemiddelde loonsom) blijft de premie op sectorniveau vastgesteld worden.
  • Voor middelgrote werkgevers (>10 en <100 maal de gemiddelde loonsom) zal er sprake zijn van een combinatie van een sectorpremie en een deel differentiatie.
  • Grote werkgevers (>100 maal de gemiddelde loonsom) krijgen een volledig individuele premiedifferentiatie.

WGA

Zieke ex-werknemers die twee jaar ziek blijven, komen aansluitend daarop in aanmerking voor een WGA-uitkering. Ook deze uitkering werd, voor werknemers met een tijdelijk dienstverband, tot nu toe gefinancierd uit de sectorpremie.

  • Voor de kleine- en middelgrote werkgevers is de premiedifferentiatie WGA hetzelfde als bij de premiedifferentiatie van de Ziektewet.
  • Grote (ex-)werkgevers worden volledig financieel verantwoordelijk voor de WGA-lasten van de ex-werknemers met een tijdelijk dienstverband, indien zij na 104 weken in de WGA instromen.

Eigenrisicodrager Ziektewet

Werkgevers konden al kiezen om eigenrisicodrager voor de Ziektewet te worden, maar dit was tot nu toe voor de meeste sectoren niet lonend in relatie tot de vaste sectorpremie. De differentiatie in de premie kan dit nu wel lonend maken. Daarnaast kunnen werkgevers door eigenrisicodrager te worden, zelf de regie nemen over de begeleiding van zieke ex-werknemers.

Eigenrisicodragerschap WGA

Werkgevers konden er al voor kiezen om eigenrisicodrager te worden voor de WGA, maar deze mogelijkheid was beperkt tot werknemers met een vast dienstverband. Met ingang van 2016 kunnen werkgevers ook eigenrisicodrager voor de WGA worden voor tijdelijke krachten.

  • Kleine werkgever (< € 314.000): sectoraal bepaalde premie.
  • Middelgrote werkgevers (> € 314.000 en < € 3.140.000): een combinatie van sectorale en individuele premie.
  • Grote werkgevers (> € 3.140.000): individuele premiedifferentiatie.

Er gelden minimum en maximum premies die ieder jaar door de overheid worden vastgesteld. Duidelijk is dat de individuele premiedifferentiatie niet van toepassing is voor kleine bedrijven. Zij betalen een sectorale premie en worden dus niet direct op hun eigen instroom afgerekend. Daarna geldt: hoe groter het bedrijf, hoe groter de invloed van de eigen ZW-vangnetinstroom op de gedifferentieerde Ziektewetpremie en de invloed op de gedifferentieerde premie WGA (Flex) indien deze vangnetter aansluitend in de WGA komt.